به نام خدا
کاش تغییر تقدیر آدمها به اندازه‌ی شاد کردن دل کودکان آسان بود. آن وقت کفش پولادی می‌پوشیدیم برای تغییر تقدیر مردمان خطه‌ی پهناور سیستان و بلوچستان که سهم‌شان از زندگی دل بزرگ و صبر بی‌پایان و مهر بی‌چشمداشت است. اگر تا به حال مهمان این مردم شده باشید، حتماً نمک‌گیر مهمان‌نوازی بی‌نظیرشان شده‌اید. این مردم دستشان خالی است، امّا قلب بزرگی دارند که لایق بهترین‌ها هستند. همیاران ما هم که طعم شیرین لطف مردمان شریف سیستان و بلوچستان را چشیده‌اند، کودکان این استان را یکی از اولویت‌های خانواده همیاری قرار دادند. گرچه بضاعت‌مان اندک بود و به اندازه‌ی تعدادی کفش کودکانه؛ امّا برای کودکان روستاهای غریبی چون حکیم آباد، سم پیر محمد، شنکی، محمودآباد کالی، آله آباد، قاسم آباد و لادیز که دنیای کودکانه‌شان زیر غبار سختی روزگار پنهان شده، ارزش زیادی داشت.
