سپیده علیزاده: نماد امید و مهربانی در دل تاریکی

سپیده علیزاده، روانشناسی دلسوز و پر تلاش، بیش از دو دهه از عمر خود را وقف خدمت به آسیب‌دیده‌ترین اقشار جامعه کرده است. او که در سال ۱۳۸۸ موسسه "نور سپید هدایت" را تاسیس کرد، با رویکرد کاهش آسیب به زنان و کودکان معتاد و بی‌خانمان، به نمادی از امید در دل تاریکی تبدیل شده است.

زندگی در خدمت دیگران

علیزاده که به "مادر کارتن‌خواب‌ها" شهرت یافته، با راه‌اندازی اولین "مرکز جامع کاهش آسیب بانوان" کشور در پارک شوش تهران، به پناهگاهی امن برای بیش از ۳۰۰ زن و کودک آسیب‌دیده در شب‌های سخت کرونا تبدیل شد. او با تجربه ۵ ساله همکاری با دفتر توسعه سازمان ملل متحد در ایران و اجرای برنامه‌های پیشگیری از اچ‌آی‌وی، شناخت عمیقی از مشکلات زندانیان و کارتن‌خواب‌ها پیدا کرده است.

نوآوری در خدمت محرومان

امروزه علیزاده با اجرای پروژه‌های سازمان بهزیستی استان تهران و راه‌اندازی ایستگاه‌های سیار کاهش آسیب و مرکز حمایتی "راه نوین"، به دنبال گسترش خدمات و توانمندسازی زنان آسیب‌دیده است. او با رویکردی مبتکرانه، به دنبال ایجاد تغییرات پایدار در زندگی این افراد است.

روایتی از امید و مهربانی

داستان زندگی سپیده علیزاده، پر از خاطرات مشترک با زنانی است که به کمک او از اعتیاد و آسیب‌های اجتماعی رهایی یافته‌اند. این زنان که او را "مادر" خطاب می‌کنند، گواهی بر تاثیرگذاری عمیق او بر زندگی دیگران هستند.

سپیده، نامی پر معنا

انتخاب نام "سپیده" برای علیزاده، بسیار هوشمندانه و نمادین است. سپیده‌ای که از دل تاریکی بیرون می‌آید و نویدبخش روز روشن است، دقیقا همان چیزی است که علیزاده برای این زنان به ارمغان آورده است.

سخن آخر

سپیده علیزاده، الگویی ارزشمند برای همه کسانی است که به دنبال ایجاد تغییر مثبت در جامعه هستند. او با تلاش‌های بی‌وقفه خود، نشان داده است که حتی در تاریک‌ترین شرایط، می‌توان با مهربانی و همدلی، نور امید را روشن کرد.